Θα βρω κι εγώ τον δρόμο μου
κι ας χάθηκα στη νύχτα,
θα κόψω τα σχοινιά που με κρατούν σφιχτά
κοντά σου μόνο από συνήθεια.

Κι αν κλάψω μην ρωτάς
αφού δεν μ’ αγαπάς,
την πληγή μου να ματώσεις
άλλο μη ζητάς.

Το έρωτα μου τον ήθελες
την ώρα σου να περνάς
και την καρδιά μου την έκανες
παιχνίδι για να γελάς.

Μπροστά κυλάει ο ποταμός
και δεν γυρίζει πίσω
κι αν έκλαψα πικρά για σένα μια φορά
η ώρα ήρθε να σ’ αφήσω.

Κι αν κλάψω μην ρωτάς
αφού δεν μ’ αγαπάς,
την πληγή μου να ματώσεις
άλλο μη ζητάς.

Το έρωτα μου τον ήθελες
την ώρα σου να περνάς
και την καρδιά μου την έκανες
παιχνίδι για να γελάς.