Κι απόψε πάλι το παράπονο με πιάνει
που σε φωνάζω μα η φωνή μου δεν σε φτάνει
στον εαυτό μου πάλι θα υποκριθώ.

Κι απόψε πάλι στην απόγνωση θα φτάσω
στην θύμησή σου θα πονέσω, θα ξεσπάσω
και στην καρδιά μου πάλι ψέματα θα πω.

Τι σου έφταιξα, τι σου έφταιξα
σ’ είδα να κλαις κι εγώ σαν δάκρυ έτρεξα.
Τι σου έφταιξα, τι σου έφταιξα
για να γελάς στιγμές δικές μου έκλεψα.

Κι απόψε πάλι στο τηλέφωνο μου επάνω
να περιμένω και τον έλεγχο να χάνω
ένα σημάδι σου πως θα σε ξαναδώ.

Τι σου έφταιξα, τι σου έφταιξα
σ’ είδα να κλαις κι εγώ σαν δάκρυ έτρεξα.
Τι σου έφταιξα, τι σου έφταιξα
για να γελάς στιγμές δικές μου έκλεψα.