Η νύχτα πέφτει άπονα,
φουντώνουν τα παράπονα,
πονάει η καρδιά μου και ρωτά
πού να' ναι τώρα, πού γυρνά.

Νύχτα αν είχες ψυχή και σώμα
το πόνο θα ‘νιωθες του χωρισμού,
αν θα σου παίρνανε ότι αγαπούσες
θα ‘μενες μόνη σου και θα πονούσες.

Νύχτα πλανεύτρα σε μισώ,
πήρες αυτόν που αγαπώ,
πόσους ακόμα θα ‘χεις κλέψει
θεέ μου η αυγή ποτέ θα φέξει.

Νύχτα αν είχες ψυχή και σώμα
το πόνο θα ‘νιωθες του χωρισμού,
αν θα σου παίρνανε ότι αγαπούσες
θα ‘μενες μόνη σου και θα πονούσες.