Φυσάει μέσα σου βοριάς
και ξεριζώνει δέντρα
και φτερουγίσαν τα πουλιά
σε άλλες γειτονιές
κι οι κήποι που κατοίκησε
το εφηβικό σου σώμα
υγρά νταμάρια γίνανε
και των θεριών φωλιές.

Κι όσες ζωές κι αν έζησες
τις έζησες δραπέτης
μέσα σε ξένα σώματα
και άδειες αγκαλιές
και γίνανε τα σώματα
παράνομο φορτίο
και ‘συ ο δεσμοφύλακας
στου νου τις φυλακές.

Και κράτησες για λάφυρο
του θεριστή το γέλιο
κι άναψες γύρω σου φωτιές
στης γης τις θημωνιές,
στ’ αλώνια έστησες χορό
μ’ εμπόρους και αγύρτες
στου χρόνου τη μυλόπετρα
ξεπούλησες το χθες.

Κι όσες ζωές κι αν έζησες
τις έζησες δραπέτης
μέσα σε ξένα σώματα
και άδειες αγκαλιές
και γίνανε τα σώματα
παράνομο φορτίο
και ‘συ ο δεσμοφύλακας
στου νου τις φυλακές.