Τα φώτα προς τη θάλασσα ετοιμάζονταν να σβήσουν ξανά
για ακόμα ένα ξημέρωμα που ερχόταν μουσική απ’ το Φιρκά.
Κι εγώ μόνος στο δωμάτιο το ρολόι ψάχνω της αγοράς
για να δω τι ώρα πάει και αν υπάρχει ακόμα κόσμος για μας.

Τα αγρίμια στο λιμάνι ξόρκισαν τη θλίψη της Κυριακής
χορεύοντας τραγούδια που είχαν δύναμη και λόγο ψυχής.
Και ήταν πάντα καλοκαίρι και ο Γενάρης πολεμούσε να μπει
συνηθίσαν και τα δέντρα τώρα που όλα είναι εκτός εποχής.

Το ξεστόλισμα εδώ φέτος έγινε τη νύχτα του Αη Γιαννιού
άλλοι το έριξαν στην κρίση άλλοι στο άρμα ενός τρελού φεγγαριού.
Μα εγώ δίψασα για αγάπη με τη φλέβα ενός μικρού αγοριού
και πως να κοιμηθώ και απόψε που και εσύ έχεις κοιμηθεί προ πολλού.

Αχ, γλυκιά, γλυκιά μου αγάπη είναι κάτι που δεν το ‘δες ποτέ
μια αγκαλιά ποτέ δε φτάνει δίχως όνειρα να ζήσει ποτέ.
Κάθε βήμα μια πληγή που ένα ποίημα μια βροχή θα το κάνει
και με σπρώχνει ξανά για μια ακόμα ματιά στο λιμάνι.
Να γυρίσω ξανά για μια ακόμα ματιά στο λιμάνι,
να γυρίσω ξανά για να βρω γιατρειά στο λιμάνι.