Άνοιξα μια νύχτα το συρτάρι
βρήκα κάτι πράγματα γνωστά,
μια φωτογραφία που είχες βγάλει από παλιά
και είχες κόψει την δική μου την μεριά.

Κύλισαν αργά τα δάκρυα μου
και έγιναν τα μάτια μου θολά,
μέσα στου μυαλού την παραζάλη
είδα πάλι την δική μου την πλευρά.

Άλλο ένα ψέμα
πως μπορείς να ζεις χωρίς εμένα
και πονάει δεύτερη φορά.
Άλλο ένα ψέμα
πως μπορείς να αγαπάς εμένα
και να είσαι σε άλλη αγκαλιά.

Και έτσι όπως κλείνω το συρτάρι
κλείνει και η δική μου καρδιά,
μένει μόνο μια φωτογραφία
που θα λείπει η δική μου η μεριά.

Άλλο ένα ψέμα
πως μπορείς να ζεις χωρίς εμένα
και πονάει δεύτερη φορά.
Άλλο ένα ψέμα
πως μπορείς να αγαπάς εμένα
και να είσαι σε άλλη αγκαλιά.