Κάτω απ’ τη μάσκα μου μιλάς
μπαμπά, μαμά και τι θα φας,
ο τρόπος σου να αγαπάς
σε μια ζωή που τα ‘χει χάσει.

Κάτω απ’ τη μάσκα αντιδράς
μα συνεχίζεις τη φοράς
και για τους άλλους ξαγρυπνάς
στον εαυτό σου για να φτάσεις.

Πρόσεξέ με, μη με πνίγεις
φύλαξέ με για να ανοίξω τα φτερά,
βάζεις τη μάσκα και θα φύγεις
τα πρόσωπά μας είναι γέροι και μωρά.

Κάτω απ’ τη μάσκα μου γελάς
μέσα στα μάτια με κοιτάς
σα να μου λες πως μ’ αγαπάς
ξαναγεννιέμαι στη φωλιά σου.

Κάτω απ’ τη μάσκα με καλείς
στις αποστάσεις μιας αυλής
τόσο κοντά ποτέ κανείς
δεν έφτασε στα όνειρά σου.