Για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο μα πάλι επέστρεψα εδώ..
τίποτα δεν είμαι μπρος στα δυο σου μάτια και πέφτω σαν πέτρα στον ωκεανό…
για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο, μα πάλι επέστρεψα εδώ..
κι αν σε χάσω, θα ανέβω να σε ψάξω ως το ψηλότερο βουνό.

Ξύπνησα πρωί-πρωί σήμερα,
έξω ο ουρανός με σύννεφα
καφές και τη μέρα μου ξεκίνησα
μα πού να πάω, γυρνάω και βλέπω ένα σημείωμα στον τοίχο
που έγραφε “στο είχα πει, θα φύγω”
ξύπνησα στον κήπο από ένα όνειρο
έφαγα τον καρπό του δέντρου
κι ήπια απ’ το ζεστό νερό
κι αυτή η αμαρτία μου με κράτησε μακριά σου
με μεταμόρφωσε σε βράχο έξω απ’ τη σπηλιά σου
ξύπνησα και πάλι, στον πόλεμο στρατιώτης
βροχή οι σφαίρες μα κοιτάω το πρόσωπό της
στη φώτο, φυσάει αέρας την παίρνει, την κυνηγάω
αφήνω το λόχο την αρπάζω,
μα με πυροβολάν κι έτσι πέφτω.

Για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο και πάλι επέστρεψα εδώ..
τίποτα δεν είμαι μπρος στα δυο σου μάτια και πέφτω σαν πέτρα στον ωκεανό…
για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο, μα πάλι επέστρεψα εδώ..
κι αν σε χάσω, θα ανέβω να σε ψάξω ως το ψηλότερο βουνό.

Ξύπνησα, ήσουνα θάλασσα και πήδηξα
μα έπεσα στη στεριά και χτύπησα
κι αποτραβήχτηκα στην άκρη
κι όλες οι θάλασσες με αλάτι
με τρέχαν, μα τις έδιωχνα για να κολυμπήσω σε σένα
ξύπνησα κι ήμουν δέντρο κι εσύ το ξημέρωμα
κι άπλωνα τα κλαριά για να σε βλέπω
δύσκολο έργο, μα οι ρίζες μου είχαν δύναμη
κι ας με τράβαγε η βαρύτητα στης γης το κέντρο
τέλος, ξύπνησα μέσα στο δωμάτιο
στο κρεβάτι μοναχός και το διαμέρισμα άδειο
όνειρο θα ήταν, είπα, αλλά θα ξανακοιμηθώ
για να σε ξαναδώ, πριν έρθει η νύχτα.

Για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο μα πάλι επέστρεψα εδώ..
τίποτα δεν είμαι μπρος στα δυο σου μάτια και πέφτω σαν πέτρα στον ωκεανό…
για να σε δω, γύρισα ολόκληρο τον κόσμο, μα πάλι επέστρεψα εδώ..
κι αν σε χάσω, θα ανέβω να σε ψάξω ως το ψηλότερο βουνό.