Κάνε αστέρι μιαν ευχή, για τα παιδιά του κόσμου
που ναι μονάχα, δω κι εκεί, με μάτια τρομαγμένα
ψάχνουν ζητούν παρηγοριά, σε σένα και σε μένα.

Ποιο χέρι τα’ διώξε μακριά, είχαν κι αυτά πατρίδα
είχαν μανούλα και φαί, πατέρα και ελπίδα
τόσο καημό στα μάτια τους, πρώτη φορά μου είδα.

Μας πολεμούν οι δυνατοί καθόλου δεν τους νοιάζει
ποιος από μας αύριο θα ζει και ποιος θα χει πεθάνει
στον πόλεμο στη συμφορά, πάντα ο φτωχός θα χάνει.

Παιδιά, του έρωτα καρπός, μα δυστυχιά πολέμου
τα όνειρά σας φύγανε πνοούλα του ανέμου
αχ τι να πω, τι να ευχηθώ για όλα αυτά Θεέ μου.

Αχ Παναγιά τα κύματα ημέρεψε κι απόψε
για να μπορέσουν τα παιδιά να `ρθουν εδώ κοντά μας
τα μοιρασμένα βάσανα μπας και γενούν χαρά μας.