Πάλι καινούργια βάσανα,
πάλι καινούργια ζάλη,
τέτοια κοπέλα έμορφη,
μάνα μου δεν είν’ άλλη.

Όταν την πρωτογνώρισα,
μέσα σε τόσο πλήθος,
τότες αυτή, μου έδωσε
μια μαχαιριά, στο στήθος,

Επίστεψα στα λόγια της,
στους όρκους, στα φιλιά της
και τα φιλιά της τα `κρυψα,
βαθιά στα σωθικά μου,

Μα όλα ήταν ψεύτικα,
οι όρκοι, τα φιλιά της,
μου `δωσε, πίσω την καρδιά
και πήρε τη δικιά της.

- Αχ ... !!!