Νόμιζε πως μπορούσε να γίνει πουλί
με τη φαντασία της.
Να βλέπει τους κάμπους, τα χωράφια, τα λιβάδια
να καρπίζουν.

Νόμιζε πως ήθελε να πετάξει
πάνω από όλα,
Να τα βλέπει εποπτικά
σαν να ήτανε η άνοιξη
οδηγός της.

Νόμιζε πως ήξερε ν’ αρμενίζει στα πέλαγα
Χωρίς πυξίδες κι άλλα βοηθήματα
συναισθηματικά κι ανούσια.

Μα ακουμπούσε πάλι το κεφάλι της στα χέρια της
Κοιτώντας το κενό ανάμεσα στις χαραμάδες

-Θα χρειαστούν πολλά καύσιμα φέτος
Ο χειμώνας, είπαν, θα είναι βαρύς.