Δε θα γυρίσω.
Πήρα μαζί μου
τα απαραίτητα.
Κουβάρι βροχή,
πλεκτό ανέμους,
φυλλωσιές ονείρων.
Πασπάλισα
με άχνη ζαχαρίνης
τα σωθικά μου.
Τύλιξα με χαρτί χρωματιστό
τις προσμονές μου.
Γερές συσκευασίες
για εύθραυστα υλικά,
ηρεμιστικά υποσχέσεων…
Συνταγογράφησα κι εκείνα, τα χάπια,
για τις εμπύρετες ελπίδες.
Τρόχισα
νυστέρια κοφτερά
τα νύχια
για τις εγχειρήσεις μου.

Δε θα γυρίσω. Το αποφάσισα.
Θα μείνω εδώ.
Για πάντα.