Καμιά φορά η θάλασσα
φτάνει μέχρι το σπίτι.
Έτσι κι εγώ ξανοίγομαι
στα πέλαγα της μνήμης.
Κυλάω σε νερά ηδονικά
λικνίζομαι σε κύματα ιδανικών ερώτων.
Ώσπου μια κόκκινη πληγή
ανεξιχνίαστη
ματώνει τις φτερούγες των αφρών
και πώς να κρατηθώ στην επιφάνεια;
Στον άγρυπνο βυθό των ενοχών
με σφραγισμένες μπουκαπόρτες
καταδύομαι.