Ήμασταν στην ανάλυση της δεύτερης κούπας καφέ του Αλμπέρτο
όταν του είπα πως πείνασα. Επανέλαβε πως η τροφή
είναι κοινωνική κατασκευή των άθεων, αλλά εγώ επέμεινα ν'
ανάψει την κουζίνα.
Σηκώθηκε και πάτησε το κουμπί της τηλεόρασης. Αμέσως
άνοιξε μια υποδοχή κάτω απ’ την οθόνη γεμάτη αστρόσκονη.
Τη μάζεψε και την έριξε στον καφέ μου.
Τι με κοιτάς, είπε, δεν υπάρχει τίποτα θρεπτικότερο.
Γι’ αυτό πάτησε ο άνθρωπος στο φεγγάρι.