Στη Σουζάν

Κι εκεί εν τω μέσω της νυκτός ξανατουμπάρεις, πλούσιο
ποδήλατο με κόκκινο ψωμί θρεμμένο. Αβάκιο
με γάμπες χίλιες και γυμνές και γάλα περιούσιο
στους ιδρωμένους σου μηρούς σαν πέρλες σε πινάκιο.

Κοιλιά σκισμένη, εσώρουχο να φαίνεται από φλέβες
και να φουμάρει σκόνη διαμαντιών σαν νά `ν’ ταμπάκος.
Στον κάμπο ο μίτος των μαστών σου με οδηγεί, να γεύεσ'
έν’ άλμα από γραβάτα που φοράει τσοπανάκος.

Φωτίζονται τα οστά από το μπλε μάτι του υδραργύρου
καθώς ρεβόλβερ τρυφερό περνά που αργοπεθαίνει.
Πετσέτα το αίμα σού ρουφά σαν πυρκαγιά του απείρου
σε οδοντιάτρου πτυελοδοχείο που σε ανασταίνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.