Δίχως ίχνη
φεύγει ο σκοτωμένος
Έρχεται μια μέρα
και κανείς δεν προδίδει
τη σιωπή
Κανείς δεν μιλάει για
συντεταγμένες
Φεύγει σιωπηλός
σαν πανί στη μαύρη
λίμνη
Αφήνει σπίτι σκοτεινό
Σκυλί ατάιστο
Την καρέκλα στο καφενείο
μόνη
Φεύγει μ’ ένα παράπονο πικρό
Με το τραγούδι που έλεγε παιδί
Και με τα πόδια
βαθιά μέσα στο χώμα
φεύγει.