Πήρα την τύχη μου στον ώμο
τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου `χω

Μην απορείς που βρήκα θάρρος
κάτι θα πρέπει να θυμάσαι
σου ήταν η αγάπη βάρος
γι’ αυτό μη λες ότι λυπάσαι

Ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα

Πήρα την τύχη μου στους ώμους
κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα
έχει η αγάπη κάτι νόμους
που δικαιώνουν τον απόντα

Ό,τι κι αν πεις δε θ’ απαντήσω
αφού ήταν όλα μια απάτη
μονάχος μου θα συνεχίσω
στης ερημιάς το μονοπάτι

Ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα