Είπε η μαμά ότι πέθανες. Η μαμά πάντα καταστροφολογεί.
Δεν πέθανες, δε θα πεθάνεις τώρα. Ήρθαμε στα μαύρα να
σε δούμε, κι όπως ήσουν με τα μάτια κλειστά ξαπλωμένη στο
ντιβάνι σου, σηκώθηκες, πέταξες από πάνω σου το σεντόνι,
και με το αντρικό κουστούμι που φορούσες έτρεξες προς την
πόρτα, άνοιξες την πόρτα, δεν ήταν εκεί το κλιμακοστάσιο,
ήταν ο δρόμος, οι δρόμοι• έτρεξες, και χωρίς να φοβάσαι,
πέρασες όλα τα φανάρια με κόκκινο.