Κρύφτηκες πάλι,
μες στου μυαλού τ’ αχνάρια
τρύπωσες ξανά.
Κι αν στο σκοτάδι παλεύω,
σαν το κύμα ξεγλιστράς.
Τρύπωσες πάλι
με τις σκέψεις να παίξεις,
απόψε να μην κοιμηθώ.
Κι ο εαυτός μου
δεν είναι εδώ.
Έφυγε πάλι,
κάπου αλλού γυρνά.
Μ’ άφησε,
με ξέχασε ξανά.

Πάλι ορφανά θα μείνουν τα όνειρα απόψε!
Πάλι ορφανά…
Σώμα ανέγγιχτο,
Ψυχή ανένδοτη.