Ούτε σήμερα ξύρισα τα γένια μου
Μηδέ και τα ερωτηματικά μου

Προβάρω τον επικήδειό μου
Στην κινούμενη άμμο του καθρέφτη
Βγάζοντας απ’ το στόμα
Αφρούς και θρύψαλα

Ασφυκτιώντας
Στο βυθό του προσώπου μου

Να αναδυθώ δεν τολμώ
Δε διασώζει η επιφάνεια

Εκεί να δεις πνιγμονή
Εκεί να δεις καταβύθιση

Ας μείνω εδώ να αισθανθώ το σώμα μου
Καθαρό από την άνωση
Αυτό το ένστικτο που σε τραβάει
Με το ζόρι να επιπλεύσεις

Ορισμένως, κάποτε, όταν μπορέσω,
θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου