Α! Αυτή η κλασσική μουσική
και τα τεντωμένα σκοινιά πάν’ απ’ το γήπεδο.
Α! Αυτά τα τριαντάφυλλα
πλάι στις αμαζόνες και τα ποδήλατα.
Με τα νυχτερινά shows
που ξεχύνονται απ’ τις μπετονιέρες
και τη φρίκη των διδασκάλων Α!
Είναι η εικόνα που μάταια
ζητάει στα πέλματά μου
να μην ελπίζω.
Ξέρω πια.