Σε κρυψώνες της νύχτας χωμένοι
Κορμί πουλούσαμε καλοπιάνοντας αυταπάτες
Αγοράζαμε αναμνήσεις σε ταξίδι προς το άγνωστο
Τρεφόμασταν μόνο με φως
Επιβραδύνοντας τον χρόνο αμετάκλητα.
Για όπλο έχοντας τις αλυσίδες των ματιών
Στη χώρα βαδίσαμε των αποφασισμένων
Με τα κορμιά παλλόμενα σε άοκνο εγχείρημα λατρείας
Αχόρταγα θωπεύοντας το θέρος
Σε σχέση εξαρτημένης πια εγκράτειας.