Σας κοιτώ καταραμένες

και λυπάμαι που έμελλε

να συνεχίσετε τις ζωές σας

στον κύκλο της Πηνελόπης.

Σας κοιτώ καταραμένες

υποφέρω, φωνάζω, πεθαίνω

μα δε φτάνει σε σας κανένας ήχος.

Σας κοιτώ καταραμένες

μα τα βλέμματα σας δε μ’ αντικρίζουν.

Φοβούνται την αλήθεια.

Φοβούνται μη ματώσουν τους κόσμους

που έκτισε ο Οδυσσέας.

Σας κοιτώ καταραμένες

μα εσείς με διώχνετε.

Ζείτε την κατάρα της εποχής σας.

Στην αναμονή τα όνειρά σας.

Ο Οδυσσέας κάποτε θα φτάσει.