Οι χορδές εκτόπιζαν τους ήχους

Τους στρίμωχναν σε γυάλινα βάζα

Τους κυνηγούσαν στις ραφές των βαποριών

Τους σφράγιζαν στα βάθη των κινήσεων

Που ανάβουν στο σκοτάδι



Απλώνουν έτσι οι χορδές

Μεταλλικό χάος

Σφυγμούς στις γαλέρες

Και έλικες στην κρημνιζόμενη βροχή



Η αγαπημένη έπιασε τους στροβίλους από το λαιμό

Και έβγαζε από τα δάχτυλά της το λα και το σολ

Κίτρινα από τα τσιγάρα που κάπνιζε

Και κόκκινα από τα μελανά αμπέλια.



Και από τη μέση της περνούσε τα μαλλιά της

Τα μαλλιά της , τις χορδές της



Τυλιγμένη τη μέρα σε ήχους.