Μοίραζε τις κινήσεις της στο χώρο
ήταν ίδια η Μυρτιά
αφού τα χέρια της είχαν αγγίξει κάθε διαβατή επιφάνεια
η πόλη στα χέρια της είχε γίνει ένα παιχνίδι
ενώ το πλήθος είχε χαθεί σε υπάκουους ανθρώπους
που γύριζαν τα μέλη τους
όταν εκείνη κραύγαζε
κι έβγαζε λάμψεις από το λαιμό της
τέντωνε τις χορδές που κρατούσαν το σώμα της
ξετύλιγε το κουβάρι της
μπροστά σε έναν ολόισιο δρόμο
τόσο αβάσταχτο σα φύλλο