Συχνά ονειρεύομαι
Τις παιδικές μου φίλες
Μ’ άσπρα μαλλιά
Μικρές γριούλες
Να σεργιανούν απ’ το μπαλκόνι τους
Τους μικρούς γέρους εραστές τους
Ή να πηγαίνουν να τους συναντήσουν
Σε κάτι δρόμους από καταχνιά
Βαδίζουν βιαστικά όλες
Με τα λιγνά κατοχικά τους ποδαράκια
Δε διακρίνω καλά το πρόσωπό τους
Μονάχα τ’ όνομά τους θυμάμαι
Κορνηλία Ευγενία
Θεοδώρα Βασιλική
Και πνίγεται η φωνή μου
Μέσα στον ύπνο μου