Τους στίχους που δεν έγραψες
κρύψε καλά μες στα σεντόνια.
Μετά να τα διπλώσεις όμορφα
κι αφού προσθέσεις δεντρολίβανο
για μυρωδιά στις κόγχες,
να τα τοποθετήσεις στοργικά
μες στο μπαούλο της γιαγιάς.
Να το κλειδώσεις ύστερα διπλά
και να πετάξεις το κλειδί
όσο μακρύτερα μπορείς.
Στα χρόνια τα πολλά
οι στίχοι αυτοί—να θυμηθείς
θα έχουνε γίνει ένα με το σαράκι της ψυχής.