Στ’ αλώνια, στο ξανέμι, που οι καρποί
ανάκατοι με χώμα: δώμα της ανάμνησης.
Οι μεγάλοι φευγάτοι, μείναμ’ εμείς
το παιδολόι: κορίτσια κι αγόρια
αλώνια στα χρόνια της γνήσιας αίσθησης
άλογα τρέχουν ξαναμμένα
κι εμείς κρυμμένοι στ’ άχυρα
μετά τον χορό των χεριών
και των μορφών τη συζήτηση
χορός των σωμάτων
αλώνια στα χρόνια της αίσθησης
άλογα τρέχουν ξαναμμένα.