Στης κορυφής το ερημοκλήσι
πο `χει η Θλιμμένη Παναγιά
μυστικόν όρθρον θα σημάνω
θα ψάλλω, πριν η αυγή ροδίσει
σεμνὴν αγάπης λειτουργιά
με την Αγάπη μου εδώ πάνω.
Λαμπάδες δυο ανάφτει εκείνη
μ᾿ απόκρυφην αποθυμιά
στο μαρμαρένιο μανουάλι.
– Ό,τι θα πούνε και θα γίνει
ας είναι της Ζωής σου η μια
και τής Αγάπης σου η άλλη.
Στης κορυφής το ερημοκλήσι
με την Καλή ξαναγυρνώ
το σήμαντρο για να σημάνω
θα ψάλλω, πριν ο ήλιος δύσει,
αγάπης άγιο `σπερνό
με την Αγάπη μου εδώ πάνω.
Και μπαίνει με λαχτάρα εκείνη
και μπαίνω θαρρευτός μαζί
ποιο κερί τάχα ανάφτει ακόμα;
Όπως το είπαν και θα γίνει:
ακόμα η αγάπη μου θα ζει
κι όταν με θάψουνε στο χώμα.