Τώρα βρίσκομαι μ’ όλα τ’ άρρωστα κι αδύναμα πουλιά μαζί
πάλε τη στέγη ράγισε η σιωπή για τη θλιμμένη ανάμνησή μου.
Τ’ άλλα που θα διηγηθώ είναι οράματα-
Τις νύχτες ενώ δεν ταράζει τον ύπνο μας η συννεφιά ή τ’ όνειρο
ξυπνούμε πολλές φορές – τα πουλιά στη φωλιά τους
κι εγώ στο κρεβάτι μου η κλαίμε.
Μένουν μονάχα τους κι αυτά – η ξέρουν
πόσο κρυώνει ένα πουλί έξω από τη φωλιά του.