Απ’ το μονόλογο του ποδηλάτη
πηγάζει μια γεωμετρία
Οφθαλμός έτοιμος ν’ αντισταθεί στη
θλίψη του οδοστρώματος
Συνομιλούμε μ’ ένα ταξίδι στα μύχια
Απ’ την ψυχή του Ελικώνα κι’ ως την ανατολική
κορδιλιέρα του Αιγαίου
Πορεία βυθού, όπως αναδύεται στα λιόδενδρα η
φλυαρία ανέμων και κυμάτων
Ενίοτε με σιωπές, λόγω διεργασίας
Άλλοτε με ηφαίστεια, σαν αποκάλυψη
Μια μοιρασιά του μέλλοντος καθώς
η ελπίδα προσμένει την
αποκαθήλωση της
Πόσες πραγματικότητες σταυρώνουν το λόγο μας
Καρφιά απ’ την επόμενη αλήθεια ενός
επερχόμενου ψέματος