Ώστε έτσι λοιπόν κύριε Χαρμς
η νύχτα πληγώνει
κι ο Πούσκιν μακράν καλύτερος

Ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον ως προς αυτά
Σ’ ένα ποίημα που σπάει το τζάμι
στον έρωτα της γριάς Βασιλίεβνα
στην τρέλα μιας παράστασης που δεν έγινε
ή στο γεγονός πως το ψύχος στο Λένινγκραντ
παγώνει τις λέξεις

Το ψύχος κύριε Χαρμς
το έχετε νιώσει στο πετσί σας
μην το αρνείστε
Μου δοθήκατε σχεδόν ιπποτικά όταν
οι άλλοι μιλούσαν για την ψύχρα σας
Σας ξέρω σχεδόν όσο κανείς
στον ίδιο χειμώνα ρημαχτήκαμε
στον ίδιο θάλαμο ξεχάστηκε το κορμί μας

Κύριε Χαρμς
σας αγαπώ

Τι λέτε με παντρεύεστε