Όταν ο Φρέντι φυσά
αντηχούν οι τρομπέτες στο σκοτεινό ηλειακό κάμπο
ανατριχιάζουν σύγκορμα οι καλαμποκιές κι οι ντοματιές.
Όταν ο Φρέντι φυσά
προσποιούμαι ότι είμαι ιστιοφόρο
πνέω μοναχός, τάχα άνεμος με ολάνοιχτα πανιά.
Όταν ο Φρέντι φυσά
πώς να πεις όχι στην ομορφιά και στο σκοτάδι
πώς να λακίσεις από τη γυαλάδα της.
Όταν ο Φρέντι φυσά
ξεγυμνώνει η σάρκα απ’ το θηκάρι
κάτασπρη σαλεύει σαν σκιά.
Όταν ο Φρέντι φυσά
σκιρτά το πέλαγο σκιρτά η κοιμώμενη ψυχή.