Καρφιά ραπίζουν το Σταυρό
-σίδηρος στο ξύλο-
ακάνθινο στεφάνι υποβολής
καρτερική εγκράτεια
ταπεινή Υπερανθρώπου αντοχή,
βημάτισε ξανά το Γολγοθά Σου·
σημάδι δώσε στον πόνο
ένα μονάκριβο δάκρυ παραπόνου
που τόλμησε να στάξει και να λυγίσει
και ν’ αγγίξει το γδαρμένο χώμα.
Το αίμα Σου αόρατα ορατό
νοτίζει το διάφανο μανδύα
μωβ βιολέτες υφαίνονται
ευωδιάζουν προσφορά συγχώρεσης
εσύ - στα βήματά σου-
εγώ - στα ίχνη σου-
εμείς στο Γολγοθά μας
υποβαστάζουμε τα βαριά τα πάθη μας,
περιπλέκουμε τα αιχμηρά αγκάθια μας,
και αναρριχώμεθα στα βραχώδη όρη
μιας Μεγάλης Ημέρας.