Απ'τα παλαιά παζάρια
Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου
Μου'μειναν φωτογραφίες-
Αυτή του αείμνηστου Κυριάκου
Με την πλαστική πεταλούδα
Και μια άλλη
Με τον ( επίσης βιαστικό)Παύλο
Σε χαλβατζίδικο.
Τα αισθήματα
Δε μεταδίδονται, βέβαια, με φωτογραφίες.
Αίφνης, πώς θα γευθείς
Το χαλβά Φαρσάλων
Με την οσμή ασετυλίνης και κανέλλας;
Πού βρίσκονται οι αθάνατοι
Αδελφοί Ρίμπα
Πάνω στις μηχανές τους
Μπροστά στο γύρο του θανάτου;
Για τον νεανία
Που μ’ ένα εσώρουχο στο κεφάλι
Κραύγαζε "γυναίκε βολιώτισσε"
Σας έγραψα ήδη.
Όμως, εγώ νοσταλγώ
Και την ασώματο κεφαλή
Τα καρουζέλ και τους μικροφωνισμούς
Το βουητό και "το μαλλί της γρηάς"
Το τρένο του τρόμου
Και τους παραμορφωτικούς καθρέφτες
Που μ’ έκαναν λεπτό κι υδροκέφαλο.
Νοσταλγώ τους πάγκους με τα βιβλία-
Την "Ωραία της ημέρας"και τη "Νανά"
Πλάι στο
"Υπόγειο" του Ντοστογιέφσκι.
Κακέκτυπα αλλά φθηνά
Που τα κόβαμε με το δάχτυλο βιαστικά
Στο χώρο με τις βελέτζες
Τις πάντες και τα χαλιά.
Κάποιες φορές σταματούσαμε
Και με μάτια πολυεστιακά
Πιάναμε τη ροή μιας κόμης από έβενο
Διαβάζοντας ταυτόχρονα
Το "Από υαλί χρωματιστό"του Καβάφη