Τίποτε δε χάνεται
Ο Καιρός θα στήσει και πάλι μπροστά μας
Ό,τι αφήσαμε πίσω.
Ένα ον ή ένα σκηνικό
Ένα τραγούδι ή μια σημαία.
Όλα θυμίζουν την πορεία του κλόουν
Το μεθυσμένο διαβάτη.
Ένα σκαραβαίο
Ένα παιδί, μια κόκκινη σβούρα.
Κι ό,τι ειπώθηκε για την Ιστορία
Πέστε το λογοπαίγνιο ατυχές.
Απλώς, κάποια φορά
Ο κύκλος θα επαναληφθεί
Και το δικό μας βλέμμα θα λείπει
Θα'χουμε πεταχθεί-
Ας το διατυπώσουμε έτσι-
Στο περίπτερο
Κάποιου ξένου Γαλαξία
Για τσιγάρα.