Ι
Το κορμί της δεν είναι απλώς
η επιφάνεια της παρουσίας της

Είναι οι σταματημένες αγωνίες της
που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν
τον κύκλο τους

Είναι το μισοτελειωμένο πορτρέτο
μιας συνεργασίας με το φως!

II
Δεν είναι το πέταγμα του γλάρου
που ξεπλένει τις ενοχές του κόσμου

Ούτε η αλλοπαρμένη ανάμνηση των τόσων χρόνων
προσμονής
στο κατώφλι του ασβεστωμένου σπιτιού στην άκρη της
θάλασσας

Το γεράνι
ο βασιλικός
η άμμος στα πόδια σου
προσφέρουν μια νότα χειροπιαστής επιτυχίας
που μέσα της το βλέμμα σου διαστέλλεται

Το ταξίδι άρχισε
ο δρόμος συνεχίζεται
το τριζόνι δεν μπορεί να κοιμηθεί
που κλείνω το μάτι και σωπαίνει.

ΙΙΙ
Ίσως, λέω ίσως
( με υπερβολική δόση βεβαιότητας )
σήμερα ζούμε την προβολή του μέλλοντος στο κορμί ενός
κρίνου
ή στο ανάγλυφο του προσώπου σου
ή ακόμα στην αρμύρα των χειλιών σου
Όταν,
το διπλοκλείδωμα των δακτύλων κάτω από ένα
έναστρο ουρανό δίνει τον ορισμό του του υ π ά ρ χ ω.

ΙV
Κορίτσι που αναριγάς
στης νύχτας το υγρό
της θάλασσας

ή μήπως στων ερώτων
την ελπίδα;

Άνοιξε το στήθος σου
ένα άστρο φωλιάζει στο χέρι σου
δεκάδες φλόγες στην καρδιά σου

Ν υ χ τ ο λ α μ π ί δ ε ς
του άγνωστου σπιθιρίζουν
μέσα σου
(όταν το γύρω σου φλέγεται)
σκορπώντας χιλιάδες ερωτικές σπίθες

μετατοπίζοντας στον ουρανό
τα κρινάκια
τα κορμιά
και τη θάλασσα


Υ.Γ Γραμμένο με φύκι

V
Φεύγοντας ξέχασες
το χαμόγελό σου

Ω! αμνησία . Μακάρι να
το ξεχνούσες για πάντα!

VI
Κι όμως μέσα στον οίστρο
της αυτάρεσκης μέθεξης του έρωτα
λησμόνησα (ως νέος Θησέας )να σου ζητήσω
δανεικό
ένα φορτίο στάρι
να στο επιστρέφω σπυρί –σπυρί
για να σε βλέπω
συντηρώντας την αυταπάτη της
παρουσίας σου.