Νύχτα Χριστουγέννων παραθαλάσσια
Με το κορίτσι της γειτονιάς
Στο παρκάκι δίπλα απ’ την εκκλησία
Κατάστικτος λαθραίων αγγιγμάτων
Και ευχών
Να πίνεις στην υγειά
Νοσηλευόμενων ελπίδων
Υπέρ ευκρασίας να εύχεσαι
Ανήλικων ποιημάτων
Απελευθέρωσης Νυμφίων αιχμαλώτων
Και αποστηθίζοντας τον Ενεστώτα
Του ρήματος θα ζήσω
Ν’ απομακρύνεσαι
Κουνώντας μου το χέρι
Ταχυδρομώντας μου φιλιά

Μέχρι που πια άλλο δε μ’ έβλεπες
Μέχρι που πια ο κόσμος τέλειωνε

Ο δρόμος πάντα τελειώνει