Τούτο το πρωί ξυπνώντας,
φωνή δεν είχα·
έλειπε, την έχασα.
Σηκώθηκα νωχελικά
με ταλαντεύσεις ελαφρότητας,
αργός ο καφές, μισό το τσιγάρο.
Έσκυψα να πάρω τα λίγα μου,
σκόνταψα κι έχασα μεμιάς την ισορροπία μου.
Άμα χάνεις κάτι γίνεσαι μέλος κάποιας υποταγής,
διάβασα κάπου.
Κι έμεινα εκεί χωρίς φωνή,
μόνο ακούστηκα να λέω ψιθυριστά
"καλημέρα, αγάπη μου.."·
κρίμα, δεν το άκουσες!