|
Στίχοι: Μαρία Βλάχου
Μουσική: Αμελοποίητα
Ξεφλούδισε τὸ βερνίκι τοῦ ξύλου,
ξεγυμνώθηκαν οἱ σφαλιστὲς γρίλιες,
οἱ μεντεσέδες σκούριασαν.
Τὸ κάδρο τοῦ παραθύρου χλώμιασε.
Πέρασε ὁ καιρός, βάρυνε ὁ χρόνος.
Ἄντεξες κάμποσα σκοτάδια στὸ κλειστὸ δωμάτιο.
Τὰ ξέρω τὰ σκοτάδια, τὰ περπάτησα καιρό.
Ἄλλαξαν οἱ ἐποχές.
Ἄλλαξε ὁ χρόνος.
Ἄνοιξε πιὰ τὸ ξύλινο παράθυρο
νὰ μπεῖ ἡ καινούργια μέρα,
ν᾿ ὁρμήξει ὁ ἥλιος τὴ λαχτάρα του μὲ λάμψη,
νὰ γλιστρήσει τὸ μαῦρο σκοτάδι,
μαζὶ νὰ χορέψουν τὸ βὰλς τῶν ἀταίριαστων
στὶς πάνσοφες παλάμες τοῦ φωτός.
Γιὰ τὸ φῶς σ᾿ ἔχω,
κι ἐγὼ στὸ φῶς ἀνήκω,
κι ἂς μὲ καλοῦνε τακτικὰ τὰ θλιβερὰ σκοτάδια
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 227 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|