Ρίχνει ὁ οὐρανὸς ὑδάτινες κλωστὲς
νὰ σκαρφαλώσω.
Μὰ γαντζωμένος στὸ νερὸ γλιστρῶ καὶ κατεβαίνω.
Ὁλοταχῶς βυθίζομαι στῆς λήθης τὸ πηγάδι.

Καὶ τ’ ὄνειρο τοῦ οὐρανοῦ μπαίνει βαθιὰ στὸ χῶμα.