Σήμερα κλείνω χρόνο
μελλοθάνατος.
Δίχως αμπάρες
και ανήλιαγα κελιά
μόνο μ’ αυτό το τατουάζ
που χτύπησα για σένα:
"Ο δρόμος για το Γολγοθά
περνάει απ’ την αγάπη".

Σαν σήμερα στ’ αστέρια
παραδόθηκες.
Τόσα στεφάνια
και ανώφελοι ψαλμοί
όμως δεν άντεξε κανείς
τα λόγια σου να ψάλει:
"Μακάρι ν’ αγαπούσαμε
τα εφήμερα πιο λίγο".

Η μαύρη σοκολάτα
μόλις έφθασε.
Ώρα να βάλω
το θανάσιμο ταγκό
και με πιοτά απατηλά
να βυθιστώ στη νύχτα.
"Μόνο, σαν σβήνω το κερί,
να μου κρατάς το χέρι".