Εσύ, εωθινό καθάριο δάκρυ
γιατί τόσο νωρίς να με ξυπνάς;
Η δρόσος στάζει απ’ τα λουλούδια.
Λάλησαν τρεις φορές οι πετεινοί.
Πού άραγε ν’ αργεί το φως;
Ξέρω: Και σήμερα
θ’ αποχωρήσει το σκοτάδι
θα λάμψει η μέρα.
Και σήμερα μεγαλόπρεπα πυρρός
θα κυλήσει στον αναμμένο θόλο
ο ήλιος.
Θα ξεχυθεί και πάλι
η συμφωνική του μουσική
με ακτίνες άλικες.
Χορωδία ποικιλόχρωμη
φωνές ευφραντικές
από παντού θα ηχήσουν.