Το μεσημέρι γυαλίζουν τα καρφωμένα σου φτερά στα σύννεφα
φεγγάρι που ξέφυγες από τις νύχτες
κι όσοι μπορούν να ορθώνουν το κεφάλι
θα σε βλέπουν.

Ανυπεράσπιστος στη βαρβαρότητα της πόλης,
κατάληξες κι εσύ να αιωρείσαι
πλάι στον Προμηθέα.

Το δειλινό ματώνετε τον ουρανό.
Τη νύχτα αστράφτει η κρυμμένη φωτιά
απ’ τα καλάμια σας
κι οι ανυποψίαστοι λένε πως έρχεται βροχή.