Μυρωδιές από ζαρζαβατικά και φρούτα τον γύριζαν
τριάντα τόσα χρόνια πίσω, δεκαεξάχρονο αγόρι
ξαπλωμένο πλάι στο ποτάμι· αγριοπερίστερα
κόβοντας το διάστημα σε πλατιές λωρίδες.
Ο χρόνος χρειαζόταν επιδέσμους για τις πληγές του.
Στην ιτιά ο πόνος τ᾿ αηδονιού, μποστάνια
μ᾿ όλα τους τα υπάρχοντα, παράδεισος κι ο θόρυβος
τού νερού ισοκράτης τής Βιβλικής συμφωνίας.
Βατομουριές γέρνοντας τα αιμάτινα κλωνιά τους
στο νερό, νάρκισσοι κι ή Τζούλια στ᾿ άσπρα
να ᾿ρχεται απ᾿ το μονοπάτι· παλιέ καημέ
μνήμη από μπομπότα, μέλι κι άγουρο
φιλί· εικόνες και μυρωδιές τον πολιορκούν ως
το άλλο τετράγωνο με τα μεγάλα κτίρια, ρουφιάνοι
θυρωροί κλητήρες καρφιά τον υποδέχονται
Ενώ πίσω του βουίζει απειλητικό - ώριμα
θυμωμένα στάχυα- το χαμένο καλοκαίρι.