Γερνάω μέσα στη νιότη
από βλέμμα σε βλέμμα
αιώνιο είναι αυτό που θα συναντήσω
μέσα μου κατοικεί ένα όν που με υπερβαίνει
αν λείψω από εκείνο που με περίμενε καιρούς
από κείνο για το οποίο ήρθα
το ταξίδι είναι μάταιο.

Η ύπαρξη απλώνεται και σφύζει
γυρεύει αέναα να βρει
το μονοπάτι εκείνου που έχτισε
το απρόσιτο
κι άφησε έξω το χάος να καταρρέει
σε εφήμερες μορφές.

Ο άνθρωπος έρχεται
από αμετάφραστες πραγματικότητες
γράφει και σβήνει
την κληρονομιά του
στη λύπη που διατρέχει τον χρόνο
όλα ανασύρονται και όλα πετούν
εκείνο που μένει
το σήμα κινδύνου
στης καρδιάς το βάθος.