Θάβουμε αρχαία θραύσματα
κλικ με φωτογραφικές μηχανές
ανάμεσα στα κυπαρίσσια που πεθαίνουν
πνιγμένα από το αθηναϊκό νέφος.

Οι γάτες ακόμα λιάζονται
στον ομιχλώδη ήλιο
η αλυσοδεμένη κατσίκα πάλλεται από έκσταση
ο Παρθενώνας κοιτάζει κάτω από κρεμώδη ύψη
λειχήνες και σκουριά ροκανίζουν τα αετώματα
και πόδια τουριστών σπάνε τα μάγια
των δονήσεων της αρχαιότητας.

Το γρασίδι χτυπά
καθώς κοιτάζω σκουριασμένα καπάκια πορτοκαλάδας
και σκέφτομαι Ποιος χρειάζεται τον πυρηνικό Απόλλωνα;
την θερμοπυρηνική Αθηνά;
τη Νίκη που συντρίβεται στο μεγάλο τέλος;
Χρειαζόμαστε τον αντί-Χριστό
ο οποίος είναι πιθανόν να παίζει ποδόσφαιρο στη γωνία
το γλυκό αγόρι που συνήθως ονομάζεται Έρωτας
και μας θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι.

Φέρε πίσω τον σαρκοφάγο άγιο
η μητέρα του δεν είναι παρθένα
είναι η Παναγία των Κινημάτων Ειρήνης
απαγορεύει τη βόμβα και καθαρίζει τον αέρα
κυματίζει την ομπρέλα της και αλλάζει τον κόσμο.

Ω , ναι, όταν το γρασίδι χτυπά
οι παλιοί κόσμοι καίγονται και νέοι κόσμοι σχηματίζονται
στα σύννεφα ενός σκούρου μονοξείδιου πρωινού.


Μετάφραση Αχιλλέας Κατσαρός