Τα ποτήρια αδειανά
κι η μποτίλια σπασμένη
και το κρεβάτι ανταριασμένο
κι η πόρτα μας κλειστή
κι όλα τα γυάλινα τ’ αστέρια
της ευτυχίας της ομορφιάς
ν’ αστράφτουν μες στη σκόνη
στο ασκούπιστο δωμάτιο
μ’ εμένα μεθυσμένο – πεθαμένο
ίδια φωτιά χαράς
μ’ εσένα μεθυσμένη – ζωντανή
ολόγυμνη μέσα στην αγκαλιά μου.



Μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης