Με τον κώλο στον ώμο
το κεφάλι χαμηλά τα μάτια στον αγέρα
διατρέχει τον κόσμο
και την πίπα του καπνίζει απ’ την ανάποδη.

Ω μέρες δίχως μισοφέγγαρο
βερνίκια τυριά χαρτοδέματα
τι κάνετε τα κατώτερα ζωα.

Αυγά με λοφία μεταξένια
σπέρνουν λίμνες γαλάζιας μελάνης
οδηγούνε τη μνήμη του.

Με πνεύμα ασθενές σάρκα
πρόθυμη κώλο αλαφρό
πετάει με τις πεταλούδες
με την ψωλή στον αγέρα.


Μετάφραση: Νίκος Σταμπάκης