Θα στείλω τα λόγια μου σε ξένες χώρες
Σε μακρινές κατασκηνώσεις το καλοκαίρι
Να ντυθούν χρώμα πόλεων με αρχοντικά σκαλίσματα
Στους αρμούς διατηρημένων σπιτιών
Να παίξουν στη λάσπη γυμνά πέρα απ’ τον ισημερινό
Να κυνηγήσουν τάρανδους και να μυρίζουν κέδρο
Για να τα δεις πρώτη φορά κρυμμένα, μαγικά
Κι ενώ οδηγείς, χαμογελώντας, να τα τραγουδάς
Μαντεύοντας πως λένε κάτι ωραίο.

Γιατί έτσι που συνήθισες να μην τ’ ακούς
Νομίζεις ότι μοιάζουν με όλα τ’ άλλα.

Γιατί όπως συντονίζεσαι στο οικείο
Νιώθεις πως φεύγουν τα πουλιά
Και τα προδίδεις.